Από μια μοναχή του τάγματος των Βενεδικτίνων, θα περίμενε κανείς σίγουρα μια πιο συντηρητική στάση. Όμως, η Τερέζα Φορκάδες με την δριμεία της κριτική σε ό,τι θεωρεί «προβληματικό» - από τις τράπεζες ως τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες - εξελίσσεται σε έναν από τους πιο μαχητικούς και φυσικά άτυπους εκπροσώπους της νοτιοευρωπαϊκής Αριστεράς.
Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε περιοδεία προωθώντας ένα νέο ριζοσπαστικό μανιφέστο για επαναστατική πολιτική αλλαγή. «Η οικονομική κρίση στην Ισπανία έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που να απειλεί τον κοινωνικό ιστό. Αυτό είναι κάτι που συνέβη και στην Ελλάδα. Η επισφάλεια στις ζωές των ανθρώπων αυξάνεται συνεχώς και οι πολίτες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν. Ο κίνδυνος της βίας και της ανατροπής με κάποιον μη δημοκρατικό τρόπο αποτελεί πιθανότητα», έχει δηλώσει.
Μαζί με τον οικονομολόγο, Αρκάντι Ολιβέρες, συνέγραψαν ένα μανιφέστο που ζητά την επανίδρυση του ισπανικού κράτους, με μια Καταλονία ανεξάρτητη, εθνικοποιημένες τράπεζες και ενεργειακές εταιρείες, ενώ προτείνουν και σταδιακή έξοδο από το ΝΑΤΟ. Στην ουσία, θα έλεγε κανείς ότι ελπίζουν να αναβιώσουν το πνεύμα των «Αγανακτισμένων» που έκαναν κατάληψη στις πλατείες στης Ισπανίας το 2011, όντας όμως επικεντρωμένοι σε πιο χειροπιαστούς στόχους.
Παρά το γεγονός ότι η Φορκάδες αρνείται να κατέβει στον πολιτικό στίβο, δείχνει να μην φοβάται τον δημόσιο διάλογο και εμφανίζεται τακτικά στην τοπική τηλεόραση. Μάλιστα, στις ομιλίες της συνδυάζει αναφορές στην θεολογία, τις θεωρίες του Μαρξ για την επιπρόσθετη αξία, τη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες, καθώς και τον κανόνα του Αγίου Βενέδικτου.
Η κριτική της επί του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού δεν αποτελεί απλώς την χριστιανική της επιθυμία να προστατέψει τους αδύναμους, αλλά και μια επίθεση στην υποκρισία ενός συστήματος που δίνει σε αγαθά και κεφάλαια την ελευθερία να διασχίσουν τα σύνορα την ώρα που οι απλοί εργαζόμενοι δεν μπορούν. «Είναι μια μορφή καπιταλισμού όπου τα δικαιώματα και οι ανάγκες των ανθρώπων μπαίνουν στην άκρη», έχει δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο τονίζοντας παράλληλα πόσο υψηλότερη είναι η φορολογία του ψωμιού σε σχέση με εκείνη που επιβάλλεται στην χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία.
Η Φορκάδες έγινε αρχικά διάσημη χάρη στην διαμάχη της με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την φαρμακευτική βιομηχανία σχετικά με τα εμβόλια για την γρίπη των χοίρων, το 2009. Ένα βίντεο στο οποίο εμφανιζόταν στο μοναστήρι της να μιλάει επί μία ολόκληρη ώρα μπροστά στην κάμερα σχετικά με τους κινδύνους του εμβολίου για την γρίπη είχε περισσότερους από ένα εκατομμύριο θεατές στο Διαδίκτυο.
Η El País την έχει χαρακτηρίσει «συνομωσιολόγο» και «κατεργάρα καλόγρια» που χρησιμοποιεί μισές αλήθειες και το θρησκευτικό της κύρος για να σπέρνει τον φόβο. Όμως, η Φορκάδες - που έχει εκπαιδευτεί ως γιατρός στις ΗΠΑ και έχει διδακτορικό στην Αγωγή Υγείας - έχει πει ότι πέρασε τρία χρόνια μελετώντας πριν δημιουργήσει το περιβόητο βίντεο που την έβαλε στον «χάρτη».
Υπάρχουν κάποιοι που αμφισβητούν πώς μπορεί να είναι αριστερή και φεμινίστρια και παράλληλα να ανήκει σε μια μισογύνικη εκκλησία που απαγορεύει την αντισύλληψη και υποστηρίζει την τιμωρία για τις εκτρώσεις.
Μάλιστα, η Φορκάδες - όπως ο πάπας Βενέδικτος που την ανέλαβε υποστήριζε τις γυναίκες ιερείς αλλά άφησε την αντισύλληψη και την έκτρωση σαν ένα ανοιχτό παράθυρο στην συνείδηση του καθενός - η Φορκάδες δεν μασάει τα λόγια της. «Η Καθολική Εκκλησία, που είναι η εκκλησία μου, είναι πατριαρχική και μισογύνικη και αυτό πρέπει να αλλάξει το συντομότερο», αναφέρει η ίδια δεικτικά.
Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής
http://e-theologia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_18.html
Μαζί με τον οικονομολόγο, Αρκάντι Ολιβέρες, συνέγραψαν ένα μανιφέστο που ζητά την επανίδρυση του ισπανικού κράτους, με μια Καταλονία ανεξάρτητη, εθνικοποιημένες τράπεζες και ενεργειακές εταιρείες, ενώ προτείνουν και σταδιακή έξοδο από το ΝΑΤΟ. Στην ουσία, θα έλεγε κανείς ότι ελπίζουν να αναβιώσουν το πνεύμα των «Αγανακτισμένων» που έκαναν κατάληψη στις πλατείες στης Ισπανίας το 2011, όντας όμως επικεντρωμένοι σε πιο χειροπιαστούς στόχους.
Παρά το γεγονός ότι η Φορκάδες αρνείται να κατέβει στον πολιτικό στίβο, δείχνει να μην φοβάται τον δημόσιο διάλογο και εμφανίζεται τακτικά στην τοπική τηλεόραση. Μάλιστα, στις ομιλίες της συνδυάζει αναφορές στην θεολογία, τις θεωρίες του Μαρξ για την επιπρόσθετη αξία, τη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες, καθώς και τον κανόνα του Αγίου Βενέδικτου.
Η Φορκάδες έγινε αρχικά διάσημη χάρη στην διαμάχη της με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την φαρμακευτική βιομηχανία σχετικά με τα εμβόλια για την γρίπη των χοίρων, το 2009. Ένα βίντεο στο οποίο εμφανιζόταν στο μοναστήρι της να μιλάει επί μία ολόκληρη ώρα μπροστά στην κάμερα σχετικά με τους κινδύνους του εμβολίου για την γρίπη είχε περισσότερους από ένα εκατομμύριο θεατές στο Διαδίκτυο.
Υπάρχουν κάποιοι που αμφισβητούν πώς μπορεί να είναι αριστερή και φεμινίστρια και παράλληλα να ανήκει σε μια μισογύνικη εκκλησία που απαγορεύει την αντισύλληψη και υποστηρίζει την τιμωρία για τις εκτρώσεις.
Μάλιστα, η Φορκάδες - όπως ο πάπας Βενέδικτος που την ανέλαβε υποστήριζε τις γυναίκες ιερείς αλλά άφησε την αντισύλληψη και την έκτρωση σαν ένα ανοιχτό παράθυρο στην συνείδηση του καθενός - η Φορκάδες δεν μασάει τα λόγια της. «Η Καθολική Εκκλησία, που είναι η εκκλησία μου, είναι πατριαρχική και μισογύνικη και αυτό πρέπει να αλλάξει το συντομότερο», αναφέρει η ίδια δεικτικά.
Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής
http://e-theologia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_18.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου